behind closed doors
Mei 2015
Begin 2015, zag ik een open call gericht aan Utrechtse kunstenaars om mee te doen met de groepstentoonstelling: Onder Controle. Locatie was de voormalige gevangenis aan het Wolvenplein te Utrecht. Nadat ik had gelezen dat er geen budget voor de kunstenaars was en dit alles met het thema controle te maken heeft, besloot ik een voorstel te schrijven. De jury koos dit plan uit voor deelname.
Hierna schreef ik het volgende bericht:
Beste civil society, als kunstenaar en oprichter van #deorganisatie (2011) wil ik u graag ontmoeten achter gesloten deuren.
De infrastructuur voor deze ontmoeting wordt aangeboden door UtrechtDownUnder 2015 in de vorm van een gevangeniscel. Tijdens onze afspraak wil ik u graag overtuigen van de noodzaak en vertellen over de mogelijkheden van beeldende oppositie in de hedendaagse gecontroleerde samenleving.
Ik wil het met u hebben over het einde van kunst zoals we dat kennen en de beeldvorming afhankelijk maken van onze gemeenschappelijke mogelijkheden. Zo zijn we samen in staat alternatieve beeldvorming te realiseren die de hedendaagse norm kan beinvloeden.
Bij het maken van de afspraak gaat u akkoord dat de informatie die wij delen - behind closed doors - strikt geheim blijft.
Online bood ik de mogelijkheid aan om een afspraak te maken in deze gevangenis. Een week voor de opening kreeg ik te horen dat bezoekers van de tentoonstelling een kaartje van 6 euro moesten kopen. Dit beperkte mijn mogelijkheden om meerdere keren met verschillende mensen in de cel af te spreken. Tegelijk vergrootte deze beslissing de urgentie om te spreken over de onbetaalde positie van de kunstenaar in de tentoonstellingscontext van controle.
Tijdens mijn verblijf in de gevangenis begreep ik dat Kunstliefde (de organisator) een behoorlijk bedrag aan huur en beveiliging moest betalen voor de tentoonstellingsmaand in deze lege gevangenis. Zij waren hier in de aanloop naar de tentoonstelling niet van op de hoogte gesteld, vertelde iemand van Kunstliefde, ze hadden nu zelfs een garantstelling van de gemeente Utrecht nodig waarbij zij een aanzienlijk financieel risico liepen.
Terwijl deze gevangenis wachtte op een nieuwe koper werd door het Rijksvastgoedbedrijf (eigenaar) handig gebruik gemaakt van een tijdelijke culturele invulling. Hierbij werd niet alleen geld verdient aan de gratis werkende kunstenaars of de tijdelijke verhuur van studios, maar ook ongewenste gasten buiten gehouden volgens het antikraak principe.
In een open brief aan minister Bussemaker: Open Ruimte voor Cultuur en in een opiniestuk in de Volkskrant: Commerciele terreur smoort het vrije beeld heb ik aandacht gevraagd voor deze schrijnende positie waar de hedendaagse kunst zich vandaag in begeeft.
Behind closed doors volgde het concept achter #theorganisation.
Hartelijke groet, Edwin Stolk.
Wanneer u op de hoogte wilt blijven van mijn activiteiten kunt u zich hier inschrijven voor mijn nieuwbrief.
images | video | flyer | booking